Sąd Najwyższy | Co do zasady

Sąd Najwyższy stwierdził, że nie ma przeszkód dla stwierdzenia wykonalności wyroku sądu zagranicznego wydanego przeciwko spółce, która znajduje się w upadłości, i nadaniu temu wyrokowi klauzuli wykonalności. Sądy niższych instancji twierdziły, że nie jest to możliwe.

Sądem właściwym może być również sąd miejsca wystąpienia szkodliwych skutków czynu niedozwolonego. Takie rozwiązanie ułatwi poszkodowanym dochodzenie roszczeń.

Sąd Najwyższy pochylił się w zeszłym tygodniu nad zagadnieniem prawnym, jakie skutki prawne ma uprawnienie do zakupu, przewidziane dla niektórych dzierżawców w stosunku do Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa (aktualnie Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa). Uprawnienie do zakupu wprowadziła jedna z nowelizacji ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. (III CZP 45/17)

Wbrew generalnej zasadzie, że przerwanie biegu przedawnienia danej wierzytelności ma skutek wobec wszystkich kolejnych nabywców tej wierzytelności, złożenie przez bank wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu oraz wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia wierzytelności w stosunku do nabywcy wierzytelności innego niż bank.

Akt notarialny, w którym dłużnik poddaje się egzekucji na zabezpieczenie roszczeń obligatariuszy, musi zawierać zindywidualizowane oznaczenie takich obligatariuszy. Niedopuszczalne jest określenie uprawnionych obligatariuszy w sposób ogólny, jako każdoczesnych obligatariuszy z tytułu danych obligacji emitenta (III CZP 10/17).

Taki wniosek wynika z uchwały Sądu Najwyższego z 17 marca 2017 r. (III CZP 111/16). Roczny termin ma też być wprowadzony do ustawy Prawo lotnicze.

W uchwale z 12 maja 2017 r. (III CZP 7/17) Sąd Najwyższy przesądził, że do zachowania roszczeń związanych z ograniczeniem korzystania z nieruchomości wystarczające jest wystąpienie w ciągu dwóch lat z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej.

Dotychczas interpretacja przesłanek zatrzymania wadium rodziła w praktyce duże rozbieżności. Niedawna uchwała SN najprawdopodobniej ujednolici postępowanie zamawiających w tej kwestii. Sama uchwała jednak w swoim uzasadnieniu dopuszcza również wyjątki od obowiązku zatrzymania wadium, nawet w przypadku złożenia dokumentów niepotwierdzających spełnienie wymagań przetargu.

W uchwale z 24 listopada 2016 r. (III CZP 72/16), Sąd Najwyższy jednoznacznie określił moment wygaśnięcia mandatu członka organu spółki akcyjnej, przychylając się do reprezentowanej w doktrynie tzw. koncepcji prolongacyjnej. Trudno nie doceniać praktycznych walorów takiego rozwiązania. Wątpliwości budzą jednak mało przekonujące uzasadnienie uchwały oraz jej ogólny charakter.

Samoistny posiadacz nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste może nabyć jej własność przez zasiedzenie – uwagi na kanwie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2016 r., III CZP 57/16.

W niedawnej uchwale Sąd Najwyższy przesądził, że roszczenia pasażerów o odszkodowanie z tytułu opóźnienia lub odwołania lotu albo odmowy przyjęcia na pokład wynikające z przepisów unijnych ulegają przedawnieniu zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Tymczasem Naczelny Sąd Administracyjny przyjmuje, że Urząd Lotnictwa Cywilnego nie ma prawa brać pod uwagę przedawnienia takich roszczeń, rozpatrując skargi pasażerów. Kto ma rację?

W ostatnim czasie Sąd Najwyższy zajął się problemami prawnymi dotyczącymi postępowania egzekucyjnego, mającymi spore znaczenie dla jego stron oraz komorników. Chodzi o wysokość opłaty egzekucyjnej oraz legitymację czynną komornika do zaskarżania postanowień sądu.