Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej | Co do zasady

Dla potrzeb stwierdzenia jurysdykcji sądu krajowego TSUE przyjął założenie, że obywatel UE ma także miejsce zamieszkania w UE.

Oceniając, czy umowa zawierająca niedozwolone klauzule umowne powinna być w całości nieważna, czy też może pozostać w mocy w pozostałym zakresie, nie można uprzywilejowywać konsumenta. Przepisy krajowe mogą być jednak korzystniejsze dla konsumenta.

Trybunał Sprawiedliwości UE wypowiedział się w kwestii jurysdykcji krajowej sądów w sprawach o naruszenie praw do znaków towarowych w internecie.

Znaki towarowe składające się ze skrótu i towarzyszącej mu pełnej nazwy o charakterze opisowym, będącej rozwinięciem skrótu nie mają zdolności odróżniającej.

Sąd (dawniej sąd I instancji) utrzymał w mocy decyzję OHIM uznającą za niedopuszczalną rejestrację znaku towarowego Beatle zgłoszonego dla wózków inwalidzkich i innych akcesoriów przeznaczonych dla osób z trudnościami motorycznymi.

Baza danych korzysta z ochrony prawa autorskiego jedynie wtedy, gdy stanowi oryginalny wyraz swobody twórczej autora. Ocena tego faktu spoczywa na sądach krajowych, które powinny kierować się kwalifikacją prawną zawartą w dyrektywie 96/9/WE.

Czy polski przedsiębiorca działał w złej wierze, rejestrując oznaczenie tajwańskiego kontrahenta?

Odtwarzanie fonogramów w pokojach hotelowych jest publicznym udostępnianiem, a więc trzeba uiścić wynagrodzenie z tego tytułu. W gabinecie stomatologicznym do publicznego udostępniania nie dochodzi, więc dentysta płacić nie musi.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE do sądów krajowych należy ocena, czy i jak udzielać dostępu do akt uzyskanych w ramach programu leniency pokrzywdzonym, którzy zamierzają dochodzić odszkodowania z tytułu naruszenia prawa konkurencji.

Ocenę prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd należy oprzeć na całościowym wrażeniu wywieranym przez znaki. Podobieństwo znaczeniowe może bowiem występować pomimo odmienności graficznej i fonetycznej porównywanych znaków.

Prawo do zakazania używania przez osobę trzecią zarejestrowanego wzoru może być wykonywane nawet wtedy, gdy osoba ta korzysta z później zarejestrowanego wzoru. Nie jest przy tym konieczne uprzednie unieważnienie tego ostatniego wzoru.

Sąd Pierwszej Instancji (SPI) wypowiedział się na temat pojęcia złej wiary przy rejestracji znaku towarowego, dając kolejne wskazówki, jak interpretować tę bezwzględną przesłankę unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.