już obowiązujące | Co do zasady

Ostatnia duża nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uporządkowała i usprawniła procedurę planistyczną. Obok rewolucyjnych zmian – takich jak zastąpienie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego planem ogólnym oraz strategią rozwoju gminy, a także wprowadzenie zintegrowanych planów inwestycyjnych jako szczególnego rodzaju miejscowego planu przygotowanego z inicjatywy prywatnych inwestorów – wprowadzono ogólnokrajowy rejestr urbanistyczny oraz uporządkowano i rozszerzono katalog narzędzi partycypacji społecznej, czyli sposobów prowadzenia dialogu publicznego nad projektami aktów planowania przestrzennego.

Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym sporo zmieni, jeśli chodzi o ustalanie warunków zabudowy. Dlatego inwestorzy, którzy planują budowę – zwłaszcza na terenach, dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – powinni jak najszybciej wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy.

Nowe obowiązki informacyjne w stosunku do KNF, obowiązkowe systemy kontroli wewnętrznej i nowe kary administracyjne wymierzone w agenta oraz osoby zajmujące stanowisko w jego organach. „Warzywniak” wprowadził sporo zmian.

Aspekty środowiskowe są kluczowym elementem procesu inwestycyjno-budowlanego, silnie oddziałującym na czas jego trwania. W 2023 r. nastąpiły wzmożone działania legislacyjne w tym zakresie, ale dopiero w 2024 r. poznamy ich realny wpływ na proces budowlany.

Od 16 października 2023 r. Skarb Państwa jako inwestor nie ma już ustawowego obowiązku udzielania gwarancji zapłaty w trybie art. 6491 § 1 k.c. Można przewidywać, że zmiana ta spowoduje nowe problemy związane z brakiem tego sposobu zabezpieczenia.

Od 12 października 2023 r. wykonawcy uczestniczący w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego – po przekroczeniu określonych progów finansowych – mają obowiązek powiadomić instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający o wszystkich zagranicznych wkładach finansowych.

Po ponad 4 latach od wejścia w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 z 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko Polska uchwaliła ustawę wprowadzającą system kaucyjny. Dzięki nowym rozwiązaniom mamy osiągnąć wysoki poziom selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych, wymagany prawem unijnym.

Koniec ze sztywnym katalogiem sankcji za przewinienia dotyczące podatku VAT. Organy podatkowe będą mogły zmniejszyć wysokość sankcji, uwzględniając m.in. okoliczności powstania nieprawidłowości. Sankcją w wysokości 100% zaniżonego zobowiązania podatkowego lub zawyżonej nadwyżki podatku naliczonego zostaną jednak ukarani podatnicy, którzy świadomie popełnili oszustwo podatkowe.

1 lipca 2023 r. weszły w życie nowe reguły dotyczące postępowania zabezpieczającego w sprawach własności intelektualnej[1]. Zgodnie z uzasadnieniem nowelizacji zmiany odpowiadają na praktyczne problemy przedsiębiorców i mają niwelować występujące nadużycia instytucji zabezpieczenia roszczeń w sprawach własności intelektualnej. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że zmiany powodują jeszcze większą formalizację postępowania. Wprowadzają także wiele wątpliwości.

Rada Ministrów przyjęła nowelizację „Programu wspierania inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej na lata 2011–2030” na mocy uchwały nr 91/2023 z 5 czerwca 2023 r. Zmiany będą obowiązywały do końca okresu obowiązywania wsparcia (2025 r.).

Od 12 lipca 2023 r. Komisja Europejska może wszczynać postępowania dotyczące wsparcia finansowego przyznawanego przedsiębiorstwom przez kraje spoza Unii Europejskiej, będącego przedmiotem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2560 z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie subsydiów zagranicznych zakłócających rynek wewnętrzny (FSR). Celem przepisów jest przeciwdziałanie zakłóceniom powodowanym przez subsydia zagraniczne na jednolitym rynku przy jednoczesnym zachowaniu otwartości UE na handel i inwestycje.

W poprzednich artykułach przedstawiliśmy korzyści z utworzenia fundacji rodzinnej, dopuszczalny dla fundacji zakres działalności gospodarczej oraz kwestie podatkowe. Pora na prawa i obowiązki osób zaangażowanych w funkcjonowanie fundacji. Fundacja rodzinna działa przez swoje organy (zarząd, radę nadzorczą i zgromadzenie beneficjentów), ale nie mogłaby powstać i funkcjonować bez fundatora i beneficjentów. Ustawa o fundacji rodzinnej reguluje zadania i uprawnienia wszystkich tych podmiotów, dając fundatorowi stosunkowo szeroki zakres swobody w kształtowaniu w statucie zasad funkcjonowania organów fundacji. To pozwala dostosować te zasady do indywidualnych potrzeb, zapewniając elastyczność dla działań fundacji i realizacji jej celów.