Lena Marcinoska-Boulangé | Co do zasady

Pisaliśmy już, że nie jest łatwo chronić kształt produktu jako znak towarowy. Czy kolejną ofiarą wojny na kształty padnie wafelek Kit Kat? Mimo wydanego właśnie wyroku TSUE sprawa nie jest ani przesądzona, ani nawet wyjaśniona.

Użytkownicy internetu i komunikatorów powszechnie korzystają z emotikonów w kontaktach towarzyskich. Używanie ich w taki sposób nie godzi w niczyje prawa i jest jak najbardziej dozwolone. Jednak intuicyjność i pozytywne skojarzenia, jakie niosą emotikony, sprawia, że trudno nie myśleć o ich komercyjnym zastosowaniu.

Minifigurka LEGO to zabawka dla każdego. Jak się okazuje, rozwija nie tylko wyobraźnię, ale także linię orzeczniczą unijnego Sądu, odwracając – jako kolejna zabawka po kostce Rubika – trend odmawiający uznania kształtów towarów za znaki towarowe.

Ochrona kształtu produktu jako znaku towarowego nie jest prosta. Znak taki musi znacząco odbiegać od norm lub zwyczajów branżowych. Tylko taki znak ma bowiem charakter odróżniający, czyli wskazuje na pochodzenie towaru, co jest podstawową funkcją znaku.

Roboty nie tylko wytwarzają i przetwarzają, ale też tworzą. Coraz pilniejsza staje się więc odpowiedź na pytanie, komu właściwie przysługują prawa autorskie do utworu stworzonego przez robota.

Umowy pisane są na gorsze czasy. Należy precyzyjnie formułować ich postanowienia – zwłaszcza tam, gdzie niedopowiedzenie spowoduje, że w jego miejsce wejdą sztywne zapisy ustawowe. Kiedy już dojdzie do sporu, dokonana przez sąd wykładnia oświadczeń woli zawartych w umowie może odbiegać od „dosłownego brzmienia oświadczeń”.

Łączy je na pewno wiele. Obie kreatywne zabawki rozwijają zręczność, umiejętność logicznego myślenia i wyobraźnię. Jednak TSUE uznał, że kształt klocka LEGO jest zdeterminowany względami funkcjonalnymi, a Sąd w kształcie kostki Rubika nie dopatrzył się takich cech. W praktyce oznacza to, że graficzne przedstawienie klocka LEGO nie może być znakiem towarowym, zaś graficzne przedstawienie kostki Rubika – owszem.

Zlekceważenie konieczności ochrony praw własności intelektualnej może doprowadzić do fiaska projektu finansowanego w ramach crowdfundingu.

Kolejne ciastka nie utuczą rejestru OHIM – przesłanki rejestracji wzoru przemysłowego na przykładzie wyroku Sądu z 9 września 2014 r., sygn. akt T 494/12

Dlaczego w projektach IT nie zastosować utrwalonych już konstrukcji umów cywilistycznych, zamieniając „daj mi licencję” na „wydzierżaw mi to oprogramowanie” albo „daj mi to oprogramowanie w użytkowanie”?

O niektórych zagrożeniach modelu freemium w działalności startupowej na przykładzie sprawy „Wojna Czołgów”

Domena z cudzym znakiem towarowym może utrudniać dostępu do rynku.